De dagelijkse bezigheden zijn begonnen
Blijf op de hoogte en volg Dick
21 Februari 2014 | Zuid-Afrika, Port Shepstone
Zo, inmiddels zijn we een aantal weken na mijn vertrek en ik begin inmiddels mijn draai een beetje te vinden. Maar kanonnen wat zijn dat veel nieuwe namen tegelijk, maar gelukkig allemaal lekker Nederlands, NOT! En dan moet je ook nog onthouden dan de combinatie hl eigenlijk gl is en dat een c hier niet uitgesproken wordt maar eigenlijk gewoon het geluid is wat je krijgt als je je tong vanuit je gehemelte naar beneden laat vallen, maar dan wel midden in een naam of zin. Niet te doen dus. Maar ik ken er al een stuk of 40, dus nog maar een stuk of 30 te gaan dus dat komt deze maand helemaal goed.
Ik heb inmiddels een globaal schema van hoe mijn weken er de komende tijd uit gaan zien, maar ja TIA (This Is Africa) dus eigenlijk kijk ik van uur tot uur wat ik kan doen en dat is tot nu toe meer dan genoeg. Nadat ik de eerste week hoofdzakelijk gespendeerd heb aan het leren kennen van Rehoboth, de mensen die hier “vast” werken, de vrijwilligers en de Afrikaanse cultuur ben ik in week twee begonnen als vrijwilliger. En daar ging het gelijk al de mist in met mijn schema. Ik sta namelijk in de ochtenden ingeroosterd als onderdeel van de onderhoudsploeg. Wat inhoud dat alles wat stuk is of in elkaar gezet moet worden naar ons komt en ik, samen met een aantal Afrikanen en 1 andere Nederlander ervoor moet zorgen dat het gemaakt wordt en op het juiste adres komt. Maar de eerste ochtend was er niets te doen, voor mij dan! De drie daarop volgende dagen zou ik samen met twee andere Naar Khulani* gaan om een paar scheidingswandjes te maken, zodat een aantal jongens daar een eigen kamer zouden krijgen in plaats van een gedeelde kamer. Hoe deze muren allemaal tot stand zijn gekomen is een verhaal apart, maar inmiddels zijn we bijna twee weken verder, heb ik al 5 dagen in Khulani gespendeerd en zijn de muren nog steeds niet af, dus ik moet sowieso nog een keer terug. Maar al met al begint het er nu wel aardig uit te zien.
Deze week ben ik dan ook echt in Rehoboth begonnen met mijn normale schema wat het volgende ongeveer inhoud: zoals al eerder gemeld in de ochtenden onderhoudswerk aan van alles en nog wat als dat nodig is of een afvalscheidingproject samen met een andere vrijwilliger omdat het afval zoals dat nu wordt weggegooid en gebracht op mensonvriendelijke en ratvriendelijke manier gaat en dat willen ze hier graag anders, of het opruimen van het opslag hok van alle sportspullen.
In de middagen ben ik druk met computertijd en sport. Sport houdt in dat ik met steeds andere kinderen ga sporten waarbij ik moet proberen om ze iets van een sport bij te brengen, maar vaak eindigt alles in: met z’n alle achter een bal of frisbee aan rennen en zit er nog maar weinig lijn in, maar wie weet komt dat nog. Computertijd is eigenlijk gewoon les geven in hoe gebruik ik een computer en als de kinderen dat al kunnen moet ik voor orde zorgen en zorgen dat ze de juiste programma’s doen, 5 minuten dit dan 10 minuten dat enz. dus zelfs computerles is vaak eigenlijk gewoon schoolwerk in plaats van een half uurtje ontspanning. Maar aangezien de computer voor veel kinderen hier WEL een uitzondering is vinden ze het al helemaal geweldig om zelf een computer te besturen en maakt het eigenlijk niet zo veel uit wat ze moeten doen. En JA, ik verstoor vaak zelf de orde, maar orde houden gaat me vrij aardig af tijdens computer les, dus…..
Tot slot even wat nutteloze feitjes:
- Ik lijk af en toe wel een klimboom in plaats van een mens zoveel kinderen hangen er in mijn armen:).
- Als voorbereiding op het links autorijden in Africa, moest ik “leren” een band verwisselen, dus ik heb laten zien dat ik dat kon en zowaar moest ik het eerste weekend gelijk een band verwisselen omdat deze lek was en alle andere mannen ziek of weg waren op 1 na. Dus samen met hem heb ik mijn plicht maar gedaan en de band verwisseld.
- Ondanks dat ik dus prima een band kan verwisselen mag ik pas sinds vandaag rijden, omdat de
“baas” ziek was en dus geen tijd had om met mij de weg op te gaan zodat hij kon beoordelen of ik wel goed genoeg kon rijden en of ik gewend was aan het links rijden.
- ik heb een huis voor mij alleen, tellende: een woonkamer, keuken, 5 slaapkamers, 3 douches, een bad, 3 wc’s en een vrij aardig uitzicht
- het internet is hier zo betrouwbaar als het weer. De eerste paar dagen had ik helemaal geen internet, dat was al 2 weken zo omdat de bliksem was ingeslagen, en sindsdien is het elke ochtend een verrassing of we internet hebben dus ik heb niks teveel gezegd of het internet!
- Je beste vriend is de Gekko. Wat is het toch fijn om een beestje in je kamer te hebben die muggen en andere insecten eet!
Nou dat was het voorlopig wel weer! Ik ga proberen het verhaal van de muurtjes in Khulani nog een keer te vertellen, maar dat komt zo snel mogelijk!
Ik ga hier verder van de zon genieten, het is helaas wel wat warm, de afgelopen week heb ik het niet kouder dan 30 graden gezien maar ja ook dat is part of the job!!
Jullie horen hopelijk gauw weer van me!!
*Khulani is een huis in Port Shepstone, de dichtstbijzijnde stad hier. In dit huis wonen de oudste 7 jongens die zijn opgevangen door Rehoboth samen met een echtpaar en een moeder die voor deze jongens zorgen. Doordat deze jongens in de stad wonen zijn de meer onder de mensen en hoopt men dat ze meer integreren in de samenleving. Het uiteindelijke doel is om deze jongens klaar te stomen om zelf in de samenleving weer deel te kunnen nemen, maar dat is tot nu toe alleen nog maar toekomstmuziek, maar dat is ook niet zo gek als de oudste jongen 17 is.
Ik heb inmiddels een globaal schema van hoe mijn weken er de komende tijd uit gaan zien, maar ja TIA (This Is Africa) dus eigenlijk kijk ik van uur tot uur wat ik kan doen en dat is tot nu toe meer dan genoeg. Nadat ik de eerste week hoofdzakelijk gespendeerd heb aan het leren kennen van Rehoboth, de mensen die hier “vast” werken, de vrijwilligers en de Afrikaanse cultuur ben ik in week twee begonnen als vrijwilliger. En daar ging het gelijk al de mist in met mijn schema. Ik sta namelijk in de ochtenden ingeroosterd als onderdeel van de onderhoudsploeg. Wat inhoud dat alles wat stuk is of in elkaar gezet moet worden naar ons komt en ik, samen met een aantal Afrikanen en 1 andere Nederlander ervoor moet zorgen dat het gemaakt wordt en op het juiste adres komt. Maar de eerste ochtend was er niets te doen, voor mij dan! De drie daarop volgende dagen zou ik samen met twee andere Naar Khulani* gaan om een paar scheidingswandjes te maken, zodat een aantal jongens daar een eigen kamer zouden krijgen in plaats van een gedeelde kamer. Hoe deze muren allemaal tot stand zijn gekomen is een verhaal apart, maar inmiddels zijn we bijna twee weken verder, heb ik al 5 dagen in Khulani gespendeerd en zijn de muren nog steeds niet af, dus ik moet sowieso nog een keer terug. Maar al met al begint het er nu wel aardig uit te zien.
Deze week ben ik dan ook echt in Rehoboth begonnen met mijn normale schema wat het volgende ongeveer inhoud: zoals al eerder gemeld in de ochtenden onderhoudswerk aan van alles en nog wat als dat nodig is of een afvalscheidingproject samen met een andere vrijwilliger omdat het afval zoals dat nu wordt weggegooid en gebracht op mensonvriendelijke en ratvriendelijke manier gaat en dat willen ze hier graag anders, of het opruimen van het opslag hok van alle sportspullen.
In de middagen ben ik druk met computertijd en sport. Sport houdt in dat ik met steeds andere kinderen ga sporten waarbij ik moet proberen om ze iets van een sport bij te brengen, maar vaak eindigt alles in: met z’n alle achter een bal of frisbee aan rennen en zit er nog maar weinig lijn in, maar wie weet komt dat nog. Computertijd is eigenlijk gewoon les geven in hoe gebruik ik een computer en als de kinderen dat al kunnen moet ik voor orde zorgen en zorgen dat ze de juiste programma’s doen, 5 minuten dit dan 10 minuten dat enz. dus zelfs computerles is vaak eigenlijk gewoon schoolwerk in plaats van een half uurtje ontspanning. Maar aangezien de computer voor veel kinderen hier WEL een uitzondering is vinden ze het al helemaal geweldig om zelf een computer te besturen en maakt het eigenlijk niet zo veel uit wat ze moeten doen. En JA, ik verstoor vaak zelf de orde, maar orde houden gaat me vrij aardig af tijdens computer les, dus…..
Tot slot even wat nutteloze feitjes:
- Ik lijk af en toe wel een klimboom in plaats van een mens zoveel kinderen hangen er in mijn armen:).
- Als voorbereiding op het links autorijden in Africa, moest ik “leren” een band verwisselen, dus ik heb laten zien dat ik dat kon en zowaar moest ik het eerste weekend gelijk een band verwisselen omdat deze lek was en alle andere mannen ziek of weg waren op 1 na. Dus samen met hem heb ik mijn plicht maar gedaan en de band verwisseld.
- Ondanks dat ik dus prima een band kan verwisselen mag ik pas sinds vandaag rijden, omdat de
“baas” ziek was en dus geen tijd had om met mij de weg op te gaan zodat hij kon beoordelen of ik wel goed genoeg kon rijden en of ik gewend was aan het links rijden.
- ik heb een huis voor mij alleen, tellende: een woonkamer, keuken, 5 slaapkamers, 3 douches, een bad, 3 wc’s en een vrij aardig uitzicht
- het internet is hier zo betrouwbaar als het weer. De eerste paar dagen had ik helemaal geen internet, dat was al 2 weken zo omdat de bliksem was ingeslagen, en sindsdien is het elke ochtend een verrassing of we internet hebben dus ik heb niks teveel gezegd of het internet!
- Je beste vriend is de Gekko. Wat is het toch fijn om een beestje in je kamer te hebben die muggen en andere insecten eet!
Nou dat was het voorlopig wel weer! Ik ga proberen het verhaal van de muurtjes in Khulani nog een keer te vertellen, maar dat komt zo snel mogelijk!
Ik ga hier verder van de zon genieten, het is helaas wel wat warm, de afgelopen week heb ik het niet kouder dan 30 graden gezien maar ja ook dat is part of the job!!
Jullie horen hopelijk gauw weer van me!!
*Khulani is een huis in Port Shepstone, de dichtstbijzijnde stad hier. In dit huis wonen de oudste 7 jongens die zijn opgevangen door Rehoboth samen met een echtpaar en een moeder die voor deze jongens zorgen. Doordat deze jongens in de stad wonen zijn de meer onder de mensen en hoopt men dat ze meer integreren in de samenleving. Het uiteindelijke doel is om deze jongens klaar te stomen om zelf in de samenleving weer deel te kunnen nemen, maar dat is tot nu toe alleen nog maar toekomstmuziek, maar dat is ook niet zo gek als de oudste jongen 17 is.
-
21 Februari 2014 - 23:01
Moeders:
Kanjer! Super verslag. Geniet ervan. -
21 Februari 2014 - 23:11
Gerard En Ellen:
Leuk om iets van je te horen! Leuk verslag en leuke foto met die handdoekjes op je benen :)
Geniet van je tijd daar! -
21 Februari 2014 - 23:43
Annemiek:
Gaaf om te lezen! Ik zie het voor me: jij als klimboom :). Veel succes en geniet van je tijd daar! -
22 Februari 2014 - 13:12
Jos En Tiny:
Zo te lezen verveel je je niet. Mooi dat het goed gaat. Veel succes met de kids, klussen en de warmte:)
-
22 Februari 2014 - 14:15
Johan S:
Ha Dick, super om te lezen, zo'n inkijkje in je real-life in SA.
Ben benieuwd ook naar je ervaringen met cultuurverschillen
en of de verhoudingen tussen blanken en kleurlingen echt verbeteren.
Maar voorlopig wens ik je eerst stabiel Internet toe
- wie weet wanneer je dit nog eens leest :-)
Groet (met vallende tong tussen o en e), Johan -
22 Februari 2014 - 15:50
Peter:
Dick, wat leuk en interessant te lezen hoe je het maakt en wat je doet. Super je zo in te zetten voor mensen hier ver vandaan. Geniet en sterkte daar. Peter -
23 Februari 2014 - 19:25
Ineke De Haas:
Leuk om je verhaal te lezen.
Ben benieuwd hoe het verder gaat :-) -
02 Maart 2014 - 13:13
Gunther Und Willhelm:
Dickie Dicolas!!!
Ons witte bru! hoe gan dit met jy? Ons hoop jy het die lekkere tyd!
Lekker dat het zo goed is daar en dat ze je een beetje de ruimte geven!
Goed om te weten dat je computer juf bent; lekker Hannie achterna! :)
Verder heel veel sterkte met het warme weer, we snappen dat dit enorm lastig is.
Freundliche grüssen von der Holland,
Gunther und Wilhelm
ps. al gebraaid? En doen ze daar ook aan kerk? Slaap je nu ook elke dag in een andere kamer? En heb je ook een aparte wc voor boodschap 1 en boodschap 2?
ps2. Lang leve TIA!
ps3. of toch xbox?
psv - go ahead eagles (3-2)
-
02 Maart 2014 - 21:09
Dick Sonneveld:
Ik ga idd mijn moeder achterna :)!!
Ps, ja, gister, ja alleen ochtenddiensten, en ik wissel een afrikaanse kerk af met een meer westerse kerk, kijk altijd een beetje waar de andere/kinderen heen willen, maakt mij niet uit, ik heb 1 kamer, ga geen 5 bedden opmaken :p en ja ik gebruik 2 wc's dat komt omdat de wc die het dichts bij mijn kamer is niet hard genoeg doortrekt voor boodschap 2!!
Feyenoord - Ajax 1-2
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
